Mara werkt al zo lang ze zich kan herinneren bij het bouwbedrijf van haar vader. Als klein meisje liep ze al in een roze overall en met een roze helm over menig bouwplaats. Toen waren de mannen al dol op haar, want ze was zo’n schattig meisje.Inmiddels is ze 36 jaar en heeft ze zelf twee kinderen, die nu met opa op de bouwplaats rondlopen. Maar Mara leidt een eenzaam bestaan als single mom. Haar partner verliet haar omdat ze alleen maar aan het werk was en geen tijd vrijmaakte voor het gezin of een leuk sociaal leven.Ze staat aan het roer van het bedrijf, samen met haar vader en twee broers. Na haar studie Econometrie, die ze moeiteloos doorliep, kon ze direct beginnen. Zij is verantwoordelijk voor de cijfers en runt samen met haar vader het kantoor. Haar broers verzorgen het uitvoerende werk op de bouwplaats.
Mara heeft vannacht slecht geslapen. Haar twee dochters zijn bij hun vader, en dan slaapt ze altijd onrustig. Ze stapt onder een koude douche en laat het frisse water over haar lichaam stromen. Terwijl ze zichzelf insopt, begint ze langzaam wakker te worden. Na een snel ontbijt en een dubbele espresso is ze klaar voor de dag. Ze pakt haar bouwhelm (die nog steeds roze is, uiteraard) en glijdt in haar megahoge hakken. Wanneer ze op kantoor aankomt en haar Audi parkeert, loopt er een aantrekkelijke man langs haar auto. Hij kijkt naar haar en glimlacht beleefd. Hmm, die heb ik hier nog nooit gezien, denkt Mara. Ze stapt uit en zegt vriendelijk: “Goedemorgen.”
“Ben je nieuw hier?” vraagt ze aan de man. “Ja,” antwoordt hij, “ik ben Job.”
“Loop maar met mij mee,” zegt Mara. Aan zijn kleding te zien, vermoedt ze dat hij op kantoor komt werken, maar ze kan het mis hebben. “Ga je vandaag beginnen op kantoor?” vraagt ze. “Ja, ik ben aangenomen als accountmanager,” antwoordt Job.
“Gezellig, dan zijn we vanaf nu collega’s,” zegt Mara met een glimlach. “Ik ben Mara de Wit, CFO.”
“Oh,” zegt Job meteen, “dan moet jij de dochter van Dirk zijn.” “Ja, dat klopt,” bevestigt Mara.
“Je vader heeft al veel over je verteld,” zegt hij met een knipoog.
“Is dat zo?” grinnikt Mara terwijl ze de deur voor Job openhoudt. “Hier, de eerste deur aan je linkerhand, daar helpen ze je wel verder. En als je mij zoekt: hier rechts is mijn kantoor. Dat kun je niet missen, mijn naam staat met grote letters op het glas.”
Mara staart voor zich uit terwijl ze met haar AirPods in aan een online meeting deelneemt. De knipoog van Job spookt door haar hoofd. In een wereld vol mannen die haar altijd aandacht geven, voelde deze aandacht anders. Misschien omdat het eens niet direct over seks ging.
Haar gedachten dwalen af, en even laat ze haar fantasie de vrije loop. Job komt haar kantoor binnen om iets te vragen, en uit pure zenuwen laat Mara iets uit haar handen vallen. Wanneer ze tegelijkertijd bukken om het op te rapen, komen hun gezichten heel even dicht bij elkaar. Het knettert van de vonken die overslaan. Langzaam komen ze samen omhoog, hun blikken verstrengeld, en zonder aarzeling vinden hun lippen elkaar. Mara kust Job gretig, en hij zoent net zo hongerig terug.
“Wacht maar,” fluistert Job in haar oor. “Dit is nog maar het begin, mevrouw De Wit.”
“Mara, let je wel op?” hoort ze haar vader in haar AirPods zeggen. Shit, denkt ze, dit viel op. “Yes, ik ben er nog hoor. Waar waren we?” probeert ze nonchalant. Gelukkig loopt de meeting snel ten einde. Ze loopt haar kantoor uit en treft een collega op de gang. “Zo, die nieuwe heeft wel interesse in je, Maar,” zegt hij met een grijns.
Mara glimlacht vanbinnen. Zie je wel, denkt ze, mijn gevoel klopte, er was iets.
Weet je wat, besluit ze, ik plan gewoon een meeting met hem. En zonder aarzelen voegt ze daad bij woord. Dinsdag 16:30 uur heeft ze een afspraak met Job.
Dinsdagochtend wordt Mara wakker met een kriebel in haar buik. Haar ochtendroutine verloopt zoals altijd: douchen, aankleden, hakken aantrekken en haar roze helm van de kapstok grijpen. Vlug vertrekt ze naar kantoor. Dit is mijn dag, denkt ze vastberaden.
Na de ochtendsessie met haar vader en broers en een ronde langs verschillende bouwplaatsen merkt ze dat haar broers haar anders vinden dan normaal. "Je gedraagt je anders, is er iets?" vragen ze nieuwsgierig. Mara ontkent alles, maar van binnen kan ze niet wachten tot het half vijf is.
Haastig loopt ze het kantoor weer in, klopt het bouwstof van haar kleding en besluit snel een koffie te pakken. Net wanneer ze de deur doorloopt, botst ze tegen Job op. Haar hart slaat over.
"Sorry, ik ben te gehaast. Gaat het?" vraagt ze, licht buiten adem. Job legt zijn hand op haar heup en glimlacht. "Ja, met mij gaat het goed. En met jou?"
"Jaa... uhu... het gaat," stamelt ze, terwijl haar hele lichaam in vuur en vlam staat. Job kijkt haar doordringend aan, en plots voelt ze haar benen slap worden. Shit, wat doet hij met me?
Ze schrikt van zichzelf en herpakt zich snel. "Ik zie je straks," zegt ze gehaast terwijl ze snel op de knop van het koffieapparaat drukt en haar cappuccino zet.
Om 16:25 uur klinkt een klop op het raam. Job. Ik knik, en hij opent de deur, zijn blik nieuwsgierig en onderzoekend. "Wat wilde je bespreken?" vraagt hij direct, zijn stem laag en zelfverzekerd.
"Gewoon, even kennismaken," zeg ik nonchalant, mijn hartslag net iets te snel. "Ik moet tenslotte je salaris betalen." Zodra de woorden mijn mond verlaten, besef ik hoe knullig dat klinkt. Ik lach het weg, en hij glimlacht geamuseerd. Het gesprek verschuift moeiteloos van werk naar diepere, gevaarlijker terreinen. Seks, relaties, verlangens—binnen enkele minuten zijn we van koele professionaliteit naar broeiende spanning gegaan. De lucht tussen ons is geladen, als een storm die op het punt staat los te barsten.
Ik sta op en loop naar de bedrijfskeuken. Mijn hakken tikken op de vloer, maar mijn gedachten dwalen af naar wat ik eigenlijk wil. Ik pak een fles witte wijn en twee glazen, neem een diepe ademhaling en loop terug.
In mijn kantoor staat een chaise longue, meer voor de uitstraling dan voor praktisch gebruik. Maar vanavond krijgt hij een functie. Ik schop mijn hakken uit en laat me op de bank zakken, mijn benen nonchalant over elkaar geslagen. Job neemt plaats naast me, zijn houding ontspannen, maar zijn ogen verraden iets anders—hij analyseert me, voelt me aan, test de grenzen van dit spel dat we ongemerkt aan het spelen zijn.
Zijn hand vindt mijn been, zijn vingers strelen langzaam omhoog. Ik voel mijn huid tintelen onder zijn aanraking, een golf van opwinding trekt als een elektrische stroom door mijn lichaam. Onze blikken kruisen elkaar. Zijn ogen donker, intens, hongerig. Mijn hand glijdt naar zijn borst, over zijn gespannen spieren, en zakt langzaam lager. Ik voel zijn harde piemel onder de dunne stof van zijn broek, maar doe alsof ik het niet opmerk. Hij ziet het spel en grijpt mijn pols, leidt mijn hand doelgericht naar zijn stijve. Onze ademhaling versnelt terwijl hij zich naar me toe buigt en zijn lippen op de mijne drukt.
De kus is rauw, gretig, een samensmelting van honger en macht. Ik wrijf langzaam over zijn kruis en voel hem nog harder worden onder mijn aanraking. Zijn adem stokt, een lage kreun ontsnapt uit zijn mond. Hij maakt zijn broek los, en zonder aarzeling laat ik hem zijn broek naar beneden trekken.
Zijn boxer volgt, en daar verschijnt hij, groots en indrukwekkend, als een onthulling uit een verboden droom. Mijn ademhaling versnelt terwijl ik mijn vingers eromheen sluit.Hij pakt mijn pols en trekt me met een soepele beweging omhoog, zijn lichaam strak tegen het mijne gedrukt. Onze ademhaling vermengt zich, zijn geur een verslavende mix van mannelijke warmte en een vleugje aftershave. Zijn handen glijden naar mijn onderrug, drukken me dichter tegen hem aan, en ik voel zijn opwinding duidelijk tegen me.
Hij draait ons om en duwt me tegen de glazen raampartij van het kantoor. Mijn hartslag bonkt in mijn borstkas, mijn hele lichaam trilt van verlangen. Zijn vingers vinden de knoopjes van mijn blouse en terwijl hij ze één voor één opent, strelen zijn lippen mijn kaaklijn, langzaam afdalend naar mijn hals. Ik kantel mijn hoofd opzij, geef hem meer ruimte terwijl mijn vingers zich in zijn haar verstrengelen.
Zijn warme adem kietelt mijn huid wanneer hij fluistert, zijn stem doordrenkt met verlangen. “Ik ga je helemaal van mij maken, Mara.”
Een siddering van genot trekt door me heen. Dit spel tussen ons heeft een grens overschreden, en ik weet dat er geen weg meer terug is. Maar terugkeren? Dat wil ik helemaal niet.
Ik wil hem voelen. Alles. Ik wil alleen maar meer…..