Het is vrijdagavond en Sophie heeft geen plannen. Ze zit wat baldadig op de bank, niet goed wetend wat ze met haar avond moet doen. Uit verveling opent ze een datingapp en begint gedachteloos te swipen. Het handige aan die app is dat je het aanbod kunt filteren op afstand. Sophie stelt de radius in op maximaal twee kilometer – misschien is er iets interessants in de buurt. Na een hoop rode kruisjes verschijnt er ineens een aantrekkelijke man op haar scherm. Minder dan 500 meter van haar vandaan. Ze twijfelt geen moment en swiped hem naar rechts. Voor ze het weet, verschijnt er groot: "It’s a match." Ze heeft niets te verliezen – haar avond kan in elk geval niet saaier worden.
Sophie stuurt de knappe man die zichzelf Rafael noemt, direct een berichtje: "Minder dan 500 meter bij elkaar vandaan, we zouden buren kunnen zijn!" Zijn reactie komt vrijwel meteen: "Nou inderdaad. Wat brengt jou hier op vrijdagavond?" Ze vertelt hem hoe haar avond eruit ziet, waarop hij haar spontaan uitnodigt: "Heb je zin om een wijntje bij me te drinken?" Sophie staart naar het scherm. Dit gaat wel heel snel. Is het verstandig om na twee zinnen naar een wildvreemde man toe te gaan? Nee, absoluut niet. Het engeltje op haar schouder fluistert: "Denk na. Je leest toch de krant? Je weet nooit waar je terechtkomt. Niet doen!" De stem van het duiveltje roept net iets harder: "Ga! Hoe erg kan het zijn? Je hebt niets te verliezen." Ze besluit naar het duiveltje te luisteren en typt: "Normaal doe ik dit niet, maar stuur je adres en ik zie je zo." Met haar bericht stuurt ze ook haar telefoonnummer mee.
Terwijl ze wacht op antwoord van Rafael, springt Sophie van de bank en rent naar boven. In recordtijd moet ze iets casuals vinden – niets wat zal verraden dat ze zich speciaal voor hem heeft omgekleed, maar dat wel leuk genoeg is om de knappe man voor zich te kunnen winnen. Haar telefoon trilt: "Hey Sophie! Gezellig als je komt... Eén wijntje. Als je je ongemakkelijk voelt, kun je zo weer gaan." Daaronder staat zijn adres. Het is écht om de hoek. Ze antwoordt: "Klinkt goed. Omdat je een buurman bent, voelt het betrouwbaar en durf ik dit wel aan. Lust je gin-tonic?" Hij reageert dat hij daar dol op is en adviseert haar een trui mee te nemen, zodat ze in de tuin kunnen zitten.
Om 22:03 loopt Sophie in het donker haar straat uit. In haar ene hand een fles tonic, in de andere een mooie fles Bloom Gin. De adrenaline giert door haar lijf. Ze heeft geen idee bij wie ze zo gaat aanbellen, maar het voelt zo opwindend. Als ze op de bel drukt, doet Rafael – de man van de foto – al snel de deur open. Hij draagt een lichte spijkerbroek met wat scheuren en een hoodie. Precies zoals Sophie een man het liefst ziet: casual en ongedwongen. Een zucht van verlichting ontsnapt aan haar. Hij is geen catfish én zag er goed uit. Rafael leidt haar naar de keuken, waar ze de flessen op het aanrecht zet. Hij schenkt twee glazen in, en samen lopen ze naar buiten. De tuin is sfeervol verlicht met kaarsen, en het zitje ziet er uitnodigend uit.
In het begin is het een beetje onwennig, maar al snel raken ze in gesprek. Ze blijken verrassend veel gemeen te hebben. Ze praten, lachen, de tijd vliegt voorbij. Na een paar uur voelt Sophie dat de gin-tonic de spanning volledig heeft weggenomen en ze er een beetje rozig van is geworden. Ondanks de magie van de avond besluit ze dat het tijd is om te gaan en zegt met een glimlach: "De buurvrouw moet naar huis." Rafael vraagt of ze het zeker weet, het is tenslotte vrijdagavond, maar lijkt haar keuze te respecteren. Hij staat op en loopt voor haar uit naar de voordeur toe. Sophie volgt hem en merkt dat hij tegen de deurpost leunt wanneer ze aankomt. Ze staan dicht bij elkaar, hun blikken kruisen, en ze voelt een vurige spanning door haar heen gaan. Zijn hand glijdt naar haar nek terwijl zijn lippen zacht maar vastberaden de hare raken. Ze zoenen eerst rustig, maar al snel intens. Sophie laat haar handen over zijn rug glijden en haalt haar vingers door zijn haar.
Terwijl hun zoen verdiept, hoort ze hem zacht kreunen in haar mond. Zijn handen verkennen haar lichaam en terwijl hij haar tegen de voordeur duwt, voelt ze zijn verlangen. Hij zoent haar hals, zijn handen strijken langs de rand van haar blouse en glijden omlaag naar de blote huid boven haar broeksknoop. Ze wil hem. Nu. Dat dit de eerste keer is dat ze hem ontmoet, dat ze samen een fles gin-tonic hebben leeggedronken, en dat het midden in de nacht is, maakt het alleen maar spannender. Hun blikken ontmoeten elkaar, zonder woorden begrijpen ze elkaar. Rafael tilt haar op en draagt haar terug naar de woonkamer, waar hij haar op de bank neerzet en zelf op zijn knieën voor haar gaat zitten.
Terwijl hij haar nek, hals en borst kust, maakt hij langzaam haar broek los. Hij trekt haar broek behendig uit, en binnen een paar seconden zit Sophie in alleen haar string op zijn bank. Rafael schuift haar string opzij en masseert haar met zijn vingers. Hij zoent haar terwijl zijn blik de hare zoekt. Een ondeugende knipoog volgt, waarna hij haar met zijn tong helemaal gek maakt. Sophie voelt de wereld om zich heen verdwijnen. De sensaties zijn intens, en wanneer zijn vingers haar binnendringen, weet ze dat ze niet veel meer nodig heeft. Ze wil hem vragen te stoppen en bij haar te komen, maar woorden schieten tekort. Haar lichaam neemt volledig de controle over en als Rafael doorgaat, wordt ze overspoeld door een warme gloed en bereikt ze een intens orgasme.
Tevreden blijft hij voor haar zitten, een glinstering van trots in zijn ogen. Wanneer Sophie weer bij zinnen komt, zoent ze hem en fluistert: "Nu is het jouw beurt." Rafael gaat op de bank zitten en Sophie klimt met haar gezicht naar hem toe, op zijn schoot. Ze is naakt, hij nog gekleed. Ze kust zijn nek en laat haar handen over zijn borst naar beneden glijden. Ze vindt de rand van zijn hoodie en trekt deze, samen met het T-shirt eronder, over zijn hoofd. Vervolgens schuift ze van zijn schoot af en gaat op haar knieën voor hem zitten. Ze maakt zijn broek los en trekt deze langzaam naar beneden, haar ogen gericht op de spanning die zichtbaar wordt in zijn strakke boxershort. Met één vinger streelt ze hem over zijn boxershort, Rafael kreunt zachtjes. Dat geluid moedigt haar aan, met een glimlach laat ze zijn boxershort zakken. Haar tong streelt zijn eikel, waarna ze langzaam verder naar beneden glijdt.
Rafael kijkt haar aan terwijl ze hem volledig in haar mond neemt. Sophie beweegt langzaam met haar mond op en neer, haar handen verkennen zijn borst en buik. Wanneer ze haar ritme versnelt, hoort ze hoe hij fluistert: "Ga alsjeblieft door." Dat is alles wat ze nodig heeft om zich volledig op hem te storten. Ze gaat sneller en intenser te werk, met haar tong speelt ze met de eikel van Rafael, met haar ene hand pakt ze zijn stijve vast, met haar mond volgt ze vervolgens het ritme van haar hand die hem aftrekt. Ze haalt alles uit de kast en geniet intens wanneer Rafael met een diepe kreun tot een hoogtepunt komt.
Uitgeblust zit hij op de bank en grijpt om zich heen op zoek naar zijn boxershort om zichzelf snel schoon te kunnen maken, en trekt vervolgens Sophie dicht tegen zich aan. Voldaan liggen ze samen op de bank, nagenietend van de vurige avond. Wanneer Sophie op de klok kijkt en ziet dat het inmiddels half drie 's nachts is, lacht ze: "Een uur geleden stond ik nog bij de voordeur om naar huis te gaan, maar iemand hield me tegen." Rafael grijnst, trekt zijn spijkerbroek aan zonder boxershort en begeleidt haar naar de voordeur. Ze zoenen nog een keer, en hij zegt: "Wel thuis, buurvrouw. Bedankt voor deze spontane avond." Sophie lacht, bedankt hem ook, en met een roes van gin-tonic, passie en een gevoel van onoverwinnelijkheid loopt ze naar huis.